Man valt uit Volkelse achtbaan
Mijn tante Grada is zo vaak getrouwd dat ze bij haar laatste huwelijksnacht hotelkorting kreeg. Van de rijst die ze inmiddels over haar heen heeft gekregen, zou een gemiddeld Afrikaans land een half jaar kunnen eten. Haar huidige man heeft ze een jaartje geleden ontmoet op haar vorige bruiloft. Grada heeft toen geen bruidsboeket maar haar kersverse echtgenoot achterwaarts het publiek in gekieperd. Dat huwelijk heeft het daglicht niet gehaald. Ik heb haar laatst ’s gevraagd naar de motieven van haar huwelijkse hobby. Ze was daar heel eerlijk over: “Ik ben aan het oefenen, voor het geval het een keer menens wordt.”
Oefening baart kunst! Zo mocht ik vroeger als kind al een beetje auto rijden, bij ons op de oprit. Het was weliswaar een beetje voor spek en bonen, – mijn vader gaf gas, remde en stuurde bij, indien nodig – maar ik voelde me toch een hele peer achter het stuur. Later keek mijn rij-instructeur wel even raar op, toen ik bij mijn eerste les instapte en bij hem op schoot kroop.
Niet voor niets neemt de brandweer haar oefeningen zeer serieus. De nep-ramp kan niet spectaculair genoeg zijn, lijken ze te denken. En geef ze ’s ongelijk. Je hoort wel ’s van aangestoken bosbranden waar de pyromaan uiteindelijk een brandweerman bleek te zijn. Logisch, die lui moeten trainen, en het liefst zo echt mogelijk. Onderzoek naar die brand in Landhorst, ik weet allang hoe het zit. Brand in de Osse Hooghuisstraat, auto in de fik op de A50 bij Schaijk, nogmaals, ik beschuldig niemand, maar ik begrijp het wel. Oefenen moet serieus! Afgelopen week viel in het Volkelse Hemelrijk iemand “zogenaamd” uit de 8baan en brak “zogenaamd” zijn rug. Tja, neem zo’n patiënt maar ’s serieus, “zogenaamd”! Als spuitgast zou ik toch denken; “Flikker op, aansteller, je hebt niks, en wat koop ik hiervoor als volgende week in Mariaheide een heuse trampoline wegwaait!?”
Voor het opvoeden van kinderen geldt uiteraard hetzelfde. Ga eerst serieus oefenen voor je er aan begint, want jongens er wordt me wat afgeklungeld tegenwoordig! Ik heb geen kinderen dus ik kan daarover zeer deskundig en onafhankelijk oordelen. Geen ouder is meer consequent, en dan vinden ze het vreemd dat ze van die verwende ettertjes hebben rondlopen. Mijn idee: voor je een kind krijgt, eerst vijf jaar oefenen. En niet met voortplanten maar met NEE zeggen.
Een getraind weekend gewenst door
