Boem Beng Kabam!

Met een Zwitserse koebel en een aquarium maakte percussionist Rene Spierings het geluid van een tangverlossing. Of deed hij dat met het wiel van een Opel Astra en een verfkrabber? In ieder geval heb ik alle rommel nog in de schuur staan. Behalve de djembe
en de gesampelde marimba natuurlijk. Die gebruikt Rene nu bij slagwerkgroep Percossa. Ja, veul gelachen met dat tiep uit Beek en Donk.

1996, Utrecht Stadschouwburg

De spannendste premiere ooit. Bij het plannen van deze eerste echte voorstelling in Utrecht hadden we geen rekening gehouden met het drukke speelschema van percussionist René Spierings. Hij moest die ochtend met percossa in Duitsland spelen en het was maar de vraag of hij wel op tijd terug in Utrecht kon zijn. Zeker met die drukke vrijdagfiles.
Het optreden stond gepland om half negen maar om zeven uur nog geen spoor van René. Half acht: niemand. Acht uur, niks. Nou begon het toch spannend te worden. Technica Ellie van Rutten, de mensen van impresariaat Mojotheater, en ook ik begon hem tamelijk te knijpen. Om kwart over acht kwam René binnengestormd. In tien minuten werd de soundcheck er doorheen gejast terwijl René van kostuum wisselde.
Verder liep het als een trein.

1997, Baarn, Hotel Hooge Vuursche

Naast de theatervoorstellingen speel ik regelmatig voor bedrijven en organisaties (zie bij boekingen op deze website). Tijdens deze optredens gebeuren vaak de mafste dingen. Maar ik heb mezelf hierover min of meer zwijgplicht opgelegd. Dus over mijn hoogtevrees tijdens een acrobatiek-optreden voor een groep leerkrachten op de bovenste verdieping van het gemeentehuis  Den Haag kan ik het hier niet hebben. Noch over de voorstelling voor de KPNtop in Baarn. Nou vooruit, heel kort. René en ik hadden op het eind van deze voorstelling alle 150 managers zo gek gekregen dat ze achter ons aan de tuin in huppelden en via de vijver, de bijgebouwen en de oprit weer aan de voorkant de trappen op kwamen gedanst. Meer zeg ik niet. De rest laat zich raden.