Waarom heeft een geestelijke geen meubels van Ikea? Omdat het Godsonmogelijk is om iets van die firma in elkaar te zetten … zonder hardgrondig te vloeken. Op die Bijbelse bruiloft van Kanaän, had het bruidspaar daar twee jehova’s als getuige? En wie trok er 40 jaar lang door Groenland en bereikte toen pas Het Beloofde Land? Die man heette Eskimoses.
Leuk of niet, denk je dat ik deze grappen 40 jaar geleden had kunnen maken. Ja, in de kroeg misschien …maar op mijn site? Dacht het niet. (Ik had in 1983 niet eens een pc, laat staan een site!) Maar de tijden zijn veranderd. Oké, zolang er vies eten en proefwerken bestaan, zal de mens wel blijven bidden, maar wie gaat er nou nog wekelijks naar de kerk? In Berghem in ieder geval geen hond meer … want tijdens een begrafenis heeft de lokale pastoor daar blij en verheugd staan jubelen over zijn naderende vakantie: “In de naam van de Vader, De Zon en het Eiland Madeira, amen”. Tja, als parochiaan geloof je dan misschien nog wel in God …maar niet meer in de mensen die hier beneden voor Hem werken. Nog even en ze kunnen de Berghemse Willibrorduskerk sluiten en er een camping van maken. Dat heet champing. Google maar ‘s. Zelfs in het Belgische Kaaskerken hebben ze trekkershutten voor het altaar staan. Nee, nog even en de laatste Hoogmis is een feit!
Alhoewel. Daar moet ik toch op terugkomen, want afgelopen weekend mocht ik optreden in het kader van het 100-jarig bestaan van de geloofsgemeenschap Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand in Bilthoven. Ja, toegegeven, dat klinkt alsof ik het uur, dat ik de stokoude parochianen mocht toespreken, die bijstand zeker kon gebruiken. Maar niets was minder waar, geen kerkganger was 100, slechts een paar boven de 90, en het bleek een uiterst actief en monter gezelschap. Ja, zelfs met humor. Nee, ze konden de soms vileine humor van deze mafkees van het Brabantse platteland wel waarderen. Na mij speelde een kloek bandje zelfs Sweet Caroline! Er bleken dus zelfs BBBfans tussen te zitten.
Hoe dan ook, de Kerk LEEFT. En het bleef nog lang onrustig in de binnenstad van Bilthoven Noord. En daar kunnen wij op Slabroek een puntje aan zuigen met onze Sint Juttemiskapel – want zolang kunnen we wachten tot die nog ooit vol zal lopen. Dat gebeurt ons nog in geen 100 jaar!
Amen.
ps. De foto is zeker 10 jaar oud, toen ik de Slabroeksche paardendagen mocht inzegenen. Heeft overigens niks geholpen want die dagen bestaan niet meer.
Hallo verdwaalde internetnomade, Wat een toeval dat we mekaar hier treffen. Heel druk is het…
Nog anderhalf jaar een afscheidstournee langs mijn theatervrienden, en dan basta, klaar, over en sluiten.…
Je kunt karate gaan oefenen, iedere dag pizza gaan eten en in een riool gaan…
Eindelijk is hij daar: het elektronisch woordenboek van het Brabants dialect, het zwaar bezweten resultaat…
In het Limburgse Bemelen is op 14 januari j.l. de eerste straatrace van het jaar…