Odysseus op Kostschool

De aanloop naar dit programma was erger dan de reis van Odysseus zelf. Tijdens de opnames voor de kust van IJmuiden sloeg onze boot bijna om, cameraman Geert de Bruin viel in Utrecht net niet van een dak af, in Archeon waaide ons decor weg etc. etc. Zes maanden voorbereiding voor een half uur 16 mm. film! Nu zou dat veel handiger gaan met video en beamer. Overigens was het resultaat nog niet eens zo belabberd.
Hoogtepunt: Tour de France voor groot scherm met acteur Frans de Wit als dubbele Joop Zoetemelk. Pianist Marcel Schmidt zag het en keek er naar.

1994, haven van IJmuiden.

Voor de laatste filmscenes van het programma waren we naar de haven van IJmuiden gereden. Daar zouden we de roeiscene gaan opnemen. Odysseus zou hier het laatste eindje naar Itaka varen. En die skyline van de hoogovens waren daarvoor een perfect decor.
Bij aankomst regelden we een schipper die ons mee de zee op nam. Zijn bootje was wel erg klein. Onze zware gehuurde ( maar peperdure) camera schommelde er lustig op los. Midden op zee legde ik de schipper uit dat we later in de voorstelling een lege achterplecht nodig hadden op het scherm. Hij begreep het, maakte zijn roer vast met een touw en dook zelf weg. Hij riep nog snel dat we wel moesten opletten voor andere boten. Ja Hallo! We zijn hier bezig een gouden kalf te winnen.
Na drie minuten van opnames keek ik even achter me. Ik viel van schrik bijna uit de boot. Op nog geen honderd van ons vandaan kwam een joekel van een tanker onze kant opgevaren.  Ik riep de schipper die ook totaal in paniek het roer los knoopte. Uiteindelijk passeerde de tanker ons op amper 60 meter … en toen de golfslag!
We zijn net niet omgeslagen met onze camera. Tijdens de voorstelling heb ik al roeiend vaak teruggedacht aan deze Tsunami.

1995, Maassluis Schuurkerk.

Het programma had nogal wat technische haken en ogen. Ik speelde dus voor een groot filmscherm maar de beelden waren zo opgenomen dat de mensen achter me op ware grootte moesten zijn. Na een bezoek aan TNO (een wetenschapper vond het een leuk probleem, normaal was hij namelijk bezig met de projectie op de maan!) bleek dat voor een juiste grootte de projector tijdens de voorstelling op 3 meter 69 achter het doorzichtscherm moest worden geplaatst. Tenminste met een handig spiegeltje kon dat net.

In de meeste theaters was dat geen probleem. Maar in Maasluis was het podium slechts 4 meter diep. Ik heb toen de hele voorstelling op een 31 centimeter brede strook voor het scherm gespeeld. En er niet afgekukeld!