OSS NEEMT SCHADE OP NA STORM
Leuke kop, niet? Meestal neemt Oss de schade op na een verloren interland maar nu was de storm het WK dus net een paar dagen voor. En als ik Oss was, dan zou ik nog niet beginnen met de reparaties. Dat kunnen ze beter de dag na de uitschakeling van Oranje doen, over een week of anderhalf. En niet eerder.
Begrijp me goed, ik vind het hartstikke leuk dat we weer mee mogen doen met het WK. En ook bijzonder om weer ´s mensen te zien die ons land vertegenwoordigen zonder een mitrailleur in hun handen. En ik gun ook onze sterspelers, al ken ik er maar drie bij naam, stuk voor stuk het beste, maar ik kan er niet om heen: Het wordt helemaal niks daar in Brazilië. Vraag je mij, wat voor systeem moet Oranje spelen, 4-4-2 of 4-3-3, dan zeg ik, “maakt me niks uit, want wat ze ook kiezen, na de eerste ronde spelen ze toch 7-4-7”. Zo heet namelijk dat type Boeing waarmee ze op Schiphol landen.
Er wordt momenteel een wedstrijd gehouden onder columnisten die het meest pessimistisch gestemd zijn over dit WK, en ik denk dat ik niet eens mee mag doen. Zo pessimistisch ben ik. Ik schrijf dit stukje op woensdag, dus geen idee wat we er inmiddels tegen Spanje van hebben gebakken, maar dat doet er ook eigenlijk niet zoveel toe, want neem van mij aan: HET WORDT NIKS! Ik heb namelijk een patroon ontdekt in het winnen van internationale voetbalprijzen door ons land. En dat gebeurt steeds exact 43 jaar na een tweede Wereldoorlog. Dus als ik mensen hoor zeggen, dat we best weer eens tweede zouden kunnen worden, dan denk ik, ja, zou best kunnen, maar dan wel iedere wedstrijd. Hou op, joh. Als je nou fan bent van het Nederlands elftal dan ben je toch een beetje de vader van een dik kind op weg naar de jaarlijkse sportdag. Het wordt niks.
Eindig ik geheel tegen mijn gewoonte in, met een waar gebeurde anekdote: Wesley en Yolanthe liggen samen op bed. Wesley streelt door haar haar en zegt: “Morgen ga ik naar Brazilië. Leuk hè, het idee dat je over anderhalve maand met een wereldkampioen in bed ligt”. “Oh, ik kan niet wachten”, zucht Yolanthe “ maar moet ik dan naar Ronaldo toe of komt hij hierheen?”
Toch een oranje gekleurd weekend gewenst door