Oude ambachten bezetten Osse centrum
Gek word ik ervan. Weer op het verkeerde been gezet door een krantenkop. Het begon met dat sportbericht over die zaalvoetbalvereniging: “ZVV Berghem moet vrijdag ballen tonen.” Toen kreeg je ”Heesche maskara-workshop uitgelopen”. En de derde kop die ik van de week niet helemaal goed interpreteerde was dus “Oude ambachten bezetten Osse centrum”. Ik zag het al gebeuren op de Osse Heuvel: kantklossters met zelf gemaakte spandoeken, boekbinders en mandenmakers met gebalde vuisten, roepend “iedereen moet werk hebben bij Thuishulp Pantein-Vivent” of “Weg met de directie van MSD!” of weet ik veel tegen welk massa-ontslag ze zouden protesteren. Met de politie op veilige afstand, bang van de knallende zwepen van de leerbewerkers.
Maar nee, het was gewoon een wat vet aangezette aankondiging voor een hele gewone braderie. Jammer. Want er is genoeg reden voor protest. Als werknemer heb je tegenwoordig evenveel perspectief als een waterijsje in Timboektoe. En het zal niet snel beter worden, dat geef ik je op een briefje. De mondiale schuld , dus de schuld van alle landen op aarde samen, bedraagt momenteel al meer dan 4 biljoen dollar!? Aan welke andere planeet we dat bedrag schuldig zijn, weet ik niet, maar denk maar niet dat het ons – hupla – wordt kwijt gescholden. Nee, zo makkelijk komen we er niet mee weg, vrees ik.
Op gymnasium Bernrode zat ik in een Grieks praatgroepje. Niet dat we veel deden hoor. We zaten maar een beetje ouzo te zuipen. En dan maar hopen dat onze Griekse uitspraak vanzelf beter zou worden. Na drie bijeenkomsten waren we zo goed als failliet en moesten onze schulden worden afbetaald door de Duitse wandelclub van Bernrode. Klonk mooi, maar ik betaal nu, ruim 35 jaar later, nog steeds rente en aflossing. Danke Schön.
Ik kijk daarom altijd met veel jaloezie naar mensen die wel een handige manier hebben gevonden om de crisis het hoofd te bieden. Zo heeft Calvin Klein een geniale methode gevonden om nog meer onderbroeken te verkopen. Hij heeft ze zo duur gemaakt dat je vanzelf in je broek schijt, als je de prijs ziet. Dan moet je wel een nieuwe slip kopen. Zo geniaal is niet iedereen. Udenaar Rogier Lips liet zijn bedrijf tweemaal over de kop gaan en dacht dat het dan wel weer overeind zou staan, maar zo werkt het dus niet. Nee, “betalen pannenkoek! “
