In het jaar 1876 was ik de glorieuze winnaar van het Leids Cabaretfestival. Mijn hele verdere leven heb ik gegeten van de lach, het applaus en alle aandacht. Gegroeid in het licht van de volgspot, heb ik vele moordende recensies overleefd. Maar nu, duizenden voorstellingen verder, is dit Podiumbeest kaal, krom en versleten. Ik moet nodig op zoek naar de uitgang. En mocht ik die vinden, dan ben ik vastbesloten de deur met een onvergetelijke KNAL achter me dicht te smijten. Het zal nondeju niet onopgemerkt blijven!
Vraag is wel: gaat me dat lukken? En zal ik als solitair zoogdier ook buiten mijn veilige leefgebied kunnen overleven, met weet ik hoeveel mensen met een jachtvergunning? Vanaf aanstaande oktober gaan we het meemaken! Ik begin zoals de afgelopen eeuwen met de eerste try-out in ’t Gorinchemse Pand, gevolgd door zo’n 60 theaters in de rest van Nederland. Zie de speellijst hierboven en komt allen luisteren naar mijn zwanenzang!
Nog anderhalf jaar een afscheidstournee langs mijn theatervrienden, en dan basta, klaar, over en sluiten.…
Je kunt karate gaan oefenen, iedere dag pizza gaan eten en in een riool gaan…
Eindelijk is hij daar: het elektronisch woordenboek van het Brabants dialect, het zwaar bezweten resultaat…
In het Limburgse Bemelen is op 14 januari j.l. de eerste straatrace van het jaar…
In het Japanse Kyoto heeft Tsuko Tanaka afscheid genomen. Hij was de uitvinder van het…
Hoeveel sterker was Popeye geweest als-ie verse spinazie had gegeten in plaats van ingeblikte?