Wat doet een Corona-WW’er met zijn tijd?

Hé Mark, hoest nou? Deze bizarre vraag krijg ik meerdere malen per dag. Gisteren nog, ik  stond de  klimop te epileren, – wat moet je anders? –  hoorde ik drie fietsers bijna gelijktijdig hetzelfde gillen. Hoest nou? Waarom uitgerekend nu en in deze dramatische tijd, vraag je je misschien af. Een Brabander niet, die weet dat het enkel goedbedoelde interesse is, voor het lot van een Corona-WW’er. Want dat ben ik sinds begin maart.

Net als jij waarschijnlijk, beste lezer, want waar haal je anders de tijd vandaan om dit onzinnig stukske te lezen? En ik weet het, Corona-WW klinkt als een hele goedkope Duitse auto, maar zo erg is het nou ook weer niet. Eindelijk tijd om eens wat anders te doen dan op een toneeltje wat – inmiddels tamelijk depressieve – mensen aan het lachen te maken. Speel ik, zoals de Oezbeekse profvoetballers dan maar zonder publiek? Nou nee, ik blijf gewoon lekker thuis en volg momenteel een online-cursus “Daten met je eigen Vrouw”, want veel anderen zal ik niet zien de komende drie weken en ik neem daarnaast ook enkele digitale yogalessen zodat ik binnenkort in mijn knieholte kan hoesten. Ja, op dat soort maffe ideeën kom ik dus.  Zo bedacht ik net dat de ijsbeer, mol, en kat er weer een collega-dier bij hebben waar wij mensen een naargeestig klinkend werkwoord van hebben gemaakt: de hamster. De komende vijf jaar denk ik aan dat lullige knaagdier als ik mijn kont afveeg. (Sorry, ik zal me verder van dit soort grappen sociaal onthouden.)

Daar kun je mij als rechtgeaarde Corona-WWer dus aan houden! Niet dat de kans groot is dat ik hier op Slabroek het virus oploop. Ben je gek, bij ons gebeurt alles minimaal 25 jaar later. Op dit moment heeft een Tilburgs studentje bij ons een hitje met de titel “Kdeng Kdeng”, en wachten we hier nog steeds op de varkenspest. Overigens, mocht dat zwijnenvirus binnenkort bij ons arriveren, dan weet ik dankzij de Corona-uitbraken in ons land wat we meteen moeten doen: een algeheel vervoersverbod, ook voor die studerende varkens uit Noord Italië die daar zo nodig een week moesten gaan skiën met z’n allen! Of ga ik nou te ver?

Ik besef nou ineens dat het bovenstaande misschien wel wat toeristen naar ons achtergebleven maar oh zo gezonde buurtschapje zal lokken. Hellup! Ik zie het al gebeuren; de file verplaatst zich van de Udense coffeeshop line recta richting  Slabroekseweg! Oké, mocht je me dan bij de slagboom zien staan hoesten of niezen, je kunt me rustig omhelzen, want ik heb niets anders dan mijn jaarlijkse hooikoortsaanvallen, althans dat hoop ik maar. Paniek is sowieso een slechte raadgever. Raakt tijdens je sprong, je parachute in de knoop, rustig blijven! Je hebt nog je hele leven de tijd om hem uit de knoop te halen …

Je merkt het – en ik mag het hier misschien niet schrijven om de rest van het volk te demotiveren – maar vanwege mijn enigszins recalcitrante karaktertje vallen mij al die maatregelen van onze regering best zwaar. Sorry, zo ben ik nou eenmaal, als ik iets perse moet – zó en niet anders!- dan heb ik daar problemen mee. “Mark, je moet ’s nachts altijd alle lampen uitdoen, want dat is goed voor het milieu!” Ja, zal best, maar daardoor heb ik laatst wel een fietser het ziekenhuis ingereden, omdat ik hem niet zag aankomen. “Hé van de Veerdonk, je mag helemaal niet op een gehandicaptenparkeerplaats parkeren, blinde mongool!” Nou als ik ben wat jij zegt dat ik ben, dan mag ik hier parkeren, plurk! Regels zijn stom! Waarom noem je een crematie “Viering van het Leven” als je je confetti-kanon niet mee naar binnen mag nemen? Ik zei laatst tegen de verpleegster: “Hoezo zelf doen? Bij de bloedbank helpt de zuster wél” “Ja”, zegt ze, “kan best wezen maar we werken echt anders hier … bij de spermabank”. Brrrr ….! Dat soort taal werkt bij mij als een rooie lap op een stier. Op de middelbare school bij het vak Nederlands zei de leraar een keer “dat-ie ook ‘s andere vingers wilde zien, niet steeds dezelfde”. Toen stak ik mijn middelvinger op …

Mijn vriendin zegt dat ik alles in mijn voordeel draai, ook nu weer, om maar niet aan de regeltjes te hoeven voldoen. Oké, ik zie dat maar als een compliment. Nee, waarom moet je alles altijd volgens het boekje doen? Wist je dat automobilisten zonder rijbewijs de veiligste weggebruikers zijn want die doen er alles aan om niet te worden aangehouden. Ach, regels, regels, regels, ik heb er gewoon erg veel moeite mee, maar kijk … toch heb ik er in deze column al weer weet ik hoeveel geschreven.

Tot slot krijg je van deze Corona’WWer nog snel een laatste Coronastatement: Thuiswerken is echt top, behalve als je brandweerman bent. Sterkte allemaal. En een vriendelijke schop tegen je schenen, ter afscheid. Gezondheid.